Τρόπος εισαγωγής δευτερευουσών προτάσεων
|
Τρόπος εισαγωγής |
Άρνηση |
Εκφέρονται |
Συντακτική Λειτουργία |
Ειδικές |
ὃτι, ὡς |
οὐ |
· Απλή οριστική · Δυνητική οριστική · Δυνητική ευκτική · Ευκτική του πλάγιου λόγου |
Αντικείμενο Υποκείμενο επεξήγηση |
Ενδοιαστικές |
ὃπως μή, μή, μή οὐ |
οὐ |
· Υποτακτική · Οριστική · Δυνητική οριστική · Δυνητική ευκτική · Ευκτική του πλαγίου λόγου |
Αντικείμενο Υποκείμενο Επεξήγηση
|
Πλάγιες ερωτηματικές |
Ολικής: εἱ, ἐάν, ἄν, ἢν Μερικής: τίς ποῖος, ὃσ, ὃστις, κλπ. |
οὐ, μή |
· Οριστική · Απορηματική υποτακτική · Δυνητική οριστική · Δυνητική ευκτική · Ε.Π.Λ |
Αντικείμενο Υποκείμενο Επεξήγηση
|
Τελικές |
ἳνα, ὃπως, ὡς |
μή |
· Υποτακτική · Οριστική ιστορικού χρόνου · Ευκτική · Ευκτική πλαγίου λόγου
|
Επιρρηματικός προσδιορισμός του σκοπού και επεξήγηση σε εμπρόθετο προσδιορισμό του σκοπού (ἒνεκα τούτου, ἐπί τούτῳ….) |
Αποτελεσματικές ή συμπερασματικές |
ὡς, ὣστε, ἐφ’ ᾧ, ἐφ’ ᾧτε |
οὐ, μή |
Α)ὡς, ὣστε: οριστική δυν. οριστικ. Δυν. Ευκτική Ευκτι. Πλ. Λόγ Τελικό απαρέμαφατο Β) ἐφ’ ᾧ, : ορι. μελλοντ ἐφ’ ᾧτε: Ε.Π.Λ τελικό απαρέμφατο |
Α) επιρρηματικός προσδιορισμός του αποτελέσματος Β) επιρρηματικός προσδιορισμός του όρους, της προϋπόθεσης ή της συμφωνία. |
Παραχωρητικές ή εναντιωματικές |
εἱ καί, ἄν καί, ἢν και, ἐάν και, κἄν κλπ. |
Οὐ, μή |
Οριστική Ευκτική Υποτακτική |
Επιρρηματικός προσδιορισμός της εναντίωσης ή της παραχώρησης. |
Υποθετικές |
εἱ, ἐάν, ἄν, ἢν |
μή |
Οριστική Δυνητική οριστική Υπατακτική Δυνητική ευκτική |
Επιρρηματικός προσδιορισμός της υπόθεσης. |
Χρονικές |
Σύγχρονο: ὃτε, ὁπότε, ἡνίκα, ὁπινίκα, ἐν ᾧ Προτερόχρονο: ἐπεί, ἐπειδή, ἐξ’ οὗ, ἀφ’ οὗ, ὡς Υστερόχρονο: πρίν, ἒως, οὗ, ἄχρι οὗ, μέχρι οὗ |
Οὐ, μή |
Προσδιοριστικές: οριστική Ε.Π.Λ Υποθετικές: οριστική Ευκτική υποτακτική |
Επιρρηματικός προσδιορισμός του χρόνου |
Αιτιολογικές
|
ὡς, ὃ,τι, διότι, ἐπεί, ἐπειδή, ὃτε, ὁπότε, εἱ |
οὐ |
Οριστική Δυνητική οριστική Δυνητική ευκτική Ε.Π.Λ. |
Επιρρηματικός προσδιορισμός της αιτίας. Υποκείμενο σε απρόσωπα ρήματα Επεξήγησησε εμπρόθετο προσδιορισμό Διά τοῦτο |